Հրապարակել, թե՞ չհրապարակել գները

Սոցցանցերի տարածման սկզբնական շրջանում, հատկապես՝ Odnoklassniki, Vkontakte, Facebook հարթակներում ամեն ինչ պարզ էր ու թափանցիկ: Հետո մարքեթոլոգները, SMM-շիկները շրջանառություն մտցրեցին նոր հասկացություններ՝ «լիդ», «կոնվերսիա», «մարքեթինգ», համոզեցին գործարարներին ակտիվացնել առաջխաղացմանն ուղղված գործողությունները՝ հիմքում դնելով ապրանքների և ծառայությունների գները թաքցնու սկզբունքը: Վարակը տարածվեց շատ արագ:

Գները չհրապարակելու հիմնավորումը կապված է սոցիալական ցանցերի ալգորիթմների՝ ակտիվություն ապահովելու պահանջի հետ։ Գները պարզելու համար այցելուն ստիպված է թողնել մեկնաբանություն, ուղարկել նամակներ, կամ անցում կատարել ստեղծված ինտերնետ խանութ։ Այդ գործողությունը ալգորիթմը համարում է ակտիվություն և հրապարակմանը տալիս է ավելի բարձր վարկանիշ։ Տալիս էր! Հրապարակման տակ դրված + նշանները և նույնատիպ գնահարցումներն այլևս չեն ազդում դրա վարկանիշի վրա։ Ալգորիթմները վաղուց փոխվել են, սակայն գները թաքցնելու սովորույթը մնացել է։

1. Սոց հարթակներում գների բացակայությունը ստիպում է պոտենցյալ գնորդներին դիմել հարցերով, մեկնաբանություններ թողնել գրառումների տակ: Արդյունքում, ըստ մասնագետների, ալգորիթմն այդ գրառումը համարում է օգտակար, բարձրացնում է դիտողականությունը: Սակայն այս տեսակետը, ինչպես նշվեց ներևում, հնացած է։
2. Եթե դուք ունեք տաղանդավոր վաճառքի մենեջեր, ապա արժե պոտենցիալ հաճախորդների մի մասին կորցնել, սակայն նամակագրություններով ավելի արդյունավետ աշխատել հետաքրքրված և ավելի համբերատար մյուս հաճախորդների հետ:
3. Եթե դուք չունեք ուղիղ վաճառքներ, ապա թաքցրած գները կարող են արդարացված լինել: Հատկապես բարդ ծառայությունների կամ ապրանքների վաճառքի ընթացքում (օրինակ՝ տան նորոգում կամ ինտերնետ խանութի պատրաստում), երբ գնագոյացման հաշվարկը պահանջում է մի շարք հարցերի քննարկում, կարելի հրապարակել սկզբնական կամ միջինացված գները։
4. Կարծիք կա, որ բարձր արժեք ունեցող ապրանքների և ծառայությունների պարագայում, եթե հաճախորդը նախապես չի ծանոթացել առավելություններին, գները «կվախեցնեն»։

Իրականում, սոցցանցերում հանդիպող դեպքերի 90 տոկոսը չեն առնչվում այս բացառություններին, ինչն արդեն վանում է պոտենցյալ գնորդին։

Մենք ամենուր նկատում ենք, որ թափանցիկության և գների բացակայությունը հրապարակումներում առաջացնում օգտագոծողների բացասական վերաբերմունքը: Իմանալով դրա մասին վաճառողներն ամեն դեպքում անում են այն, ինչը կարող է բարկացնել գնորդին: Ի՞նչ մոտիվներ են թաքնված այս գործողություններում։

• Եթե բոլորն այդպես են անում, նշանակում է դա ճիշտ է և արդյունավետ։ Փաստացի, այդպիսի սխալի պատճառով պոտենցիալ գնորդների մեծ մասը պարզապես անտարբեր անցնում է ձեր զեղչերի և առաջարկների մոտով:
• Իմ արտադրանքն ընտրյալների համար է։ Մինչև գնորդն անձամբ չտեսնի որակը, գինը կշարունակի վախեցնել նրան: Այս արդարացումից հետո ինչ-որ տեղ սնանկանում է էլիտար զբոսանավեր արտադրող մի ընկերություն, որը բոլոր գները հրապարակել է կայքում:
• Անձնական նամակով կամ հեռախոսով ավելի հեշտ է բացատրել առավելությունները և կարելի է ավելի շատ վաճառել: Մեծամասամբ այդպես ասում են այն գործարարները, որոնք «վաճառք» հասկացության տակ ընդունում են ոսկե լեռների կեղծ խոստումները:

Մարքեթինգային կանոնների խախտման պատճառները մի քանիսն են։ Ի՞նչն է ստիպում գործարարին կատարել գործողություններ, որոնք իրեն դուր չէին գա հաճախորդի կարգավիճակում։ Կանոնները խախտելու սովորությունն ունի և «գիտական», և կենցաղային հիմնավորումներ։

• Նոր, հատկապես՝ էքսկլյուզիվ արտադրանքի դեպքում տարածված սովորություն է հրապարակել գերագնահատված գին, հետագայում հնարավորություն ստանալով մեծ զեղչեր հայտարարել և գնացուցակը հասցնել նորմային մոտ: Այս մեթոդը հատկապես տարածված է Վայլդբերիս մարքեթփլեյսում։
• Կա ևս մեկ անարդար քայլ՝ տարբեր գնորդների համար տարբեր գներ հնչեցնել: Կամ ինչպես ասում են՝ դիմավորել հագուստով։ Սա արդիական է հատկապես ծառայությունների ոլորտում, որտեղ կարելի է արդարացնել ցանկացած ինքնարժեք։ 
• Գների չհրապարակման ավելի խորը, հոգեբանական պատճառը հաճախորդին կորցելու վախն է: Ծառայություն մատուցողը հստակ իմանալով, որ դեմպինգային գներով աշխատող մրցակիցների մոտ չկա փորձի և գիտելիքների համապատասխան բազա, ունի այդ ինֆորմացիան սպառողին հասցնելու կարիք։ Արդյունքում, որպեսզի կարողանաք մրցակցել կոշտ շուկայական պայմաններում, չեք հրապարակում գները՝ պատվիրատուի հետ շփման ժամանակ դրանք արդարացնելու հնարավորություն ստանալու համար:

Հրապարակել գները, թե ոչ, յուրաքանչյուր գործարարի անձնական ընտրությունն է: Սակայն փորձը ցույց է տալիս, որ հավանական գնորդը «զգում» է թափանցիկության ու արդար մրցակցության ազդանշանները: Իմիջիայլոց, գործունեության հենց սկզբից՝ 2009 թվականից, անկախ տնտեսական վիճակից, ճգնաժամերից, դոլարի փոխարժեքից և մրցակիցների դեմպինգներից, Աստուդիո ընկերությունը միշտ հրապարակել է կայքերի ստեղծման գները։

Հոդվածը հրապարակվել է 2020 թվականին և թարմացվել 2024-ի հոկտեմբերին։ Եթե կարծում եք, որ այն օգտակար էր, էջի ներքևում կարող եք թողնել գնահատական։